Het biker demoniseren is weer begonnen!

Bouke Arends, de man die sinds zijn jeugd al een hekel heeft aan motorrijders, neemt het voortouw. Ooit geboren in het Drentse Zuid-Barge werd hij na wat tussenbaantjes, loco burgemeester in Emmen. Hij werd zogenaamd bedreigd door een motorclub en vertrok toen voor een paar weken naar Schotland. Maar liet zijn vrouw Janneke en drie kinderen thuis. Fijne vent. Liet toen het legale clubhuis van No Surrender MC overvallen en binnen een paar dagen slopen. Want, zo zei hij:” het tuig mag dit land niet ondermijnen”. Motorrijders zijn “tuig” voor deze neurotische man. En dus sloopte hij in zijn Drentse omgeving alles wat motorclub gerelateerd was en kreeg als dank in 2018 de burgemeesterspost in het Westland. En nu heeft hij zich wat ingewerkt en begint van voor af aan met zijn biker pesterijen. Want een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken. Het verhaal?

De Molenbar in Wateringen. Leuke kroeg, veel activiteit, gezellig ingericht en de stamkroeg van veel hardwerkende Westlanders. Vaak feest, live muziek, DJ’s, kortom, ‘the place to be. Hardwerkende mensen, 7 dagen per week bezig om een goede naam op te bouwen. Satee en broodje bal zijn wereldberoemd in het hele Westland.

Voor de veiligheid iemand aan de deur die al jaren alles rustig houdt. De eigenaar en de portier kennen elkaar al een eeuwigheid en de portier, laten we hem Willem noemen, is een rustige man die problemen snel en geweldloos oplost. De Molenbar is daardoor een veilige en gezellige kroeg te noemen waar mensen graag komen.

Maar… 

Bouke hoorde dat mensen daar plezier maakten. En dat portier Willem, die er al een paar jaar probleemloos gewerkt had, met acht vrienden soms een motorritje maakte en dat ze met z’n achten een clubje waren begonnen. Motor! Club! Triggerwoorden voor saaie Bouke. Hij zette zijn spionnen in en ja hoor. Willem had een motorclubje. En stond aan de deur van de gezellige Molenbar zonder betaald te worden. Willem stond er vrijwillig om zijn vriend te helpen. Af en toe een (alcoholvrij) drankje of happie was voldoende. Willem en de eigenaar waren immers al jarenlang vrienden. Je helpt elkaar waar je kunt als je goede vrienden bent. Onverwacht kreeg de eigenaar van de Molenbar een paar keer een soort ‘stopgesprek’ met de wouten van het Westland. Willem moest eruit! Want Willem reed op een motor en had met zijn 8 vrienden een motorclubje. En dan ben je bij Bouke crimineel. De Molenbar kon invallen en controles verwachten als Willem niet per direct zou weggaan. Hij mocht zelfs niet meer in de omgeving komen of met familie een bakkie doen in de Wateringse Molenbar. Willem kreeg onofficieel een gebiedsverbod. Niet op papier, dat kun je immers tegen ze gebruiken in een rechtszaak. Nee, heel gluiperig werd de Molenbar bedreigd met invallen en controles als Willem de portier niet geweigerd zou worden. Niet alleen in de bar maar ook in de directe omgeving dus. En dat terwijl er geen enkele aanklacht, verdenking of misdaad aan Willem was toe te rekenen. En zo sloopte Burgemeester Bouke met zijn ambtenaartjes en wouten een goede vriendschap die jarenlang had geduurd.  En daar vinden wij iets van….

Had Willem op een fiets gereden of was hij lid geweest van een tennisclub of fietsclub dan was het geen probleem geweest. Maar nu Willem graag op een motor reed was dat gelijk verdacht. De bekrompen Boze Bouke dreigde, via zijn ambtenaren dus de tent te laten sluiten als Willem niet eruit ging. Willem wilde zijn vriend niet tekort doen en deed wat een echte vriend doet, hij vertrok. Veel gekker moet het niet worden. Geen zware motorclub maar wat vrienden bij elkaar, geen misdaden, geen aanklacht geen verdachte zaken, geen beschuldigingen en dergelijke. Willem reed motor. En dat was voor Boze Bouke genoeg om een vriendschap te slopen. Effe duidelijk, wat Boze Bouke doet mag niet. Een horeca ondernemer bedreigen met van alles als hij zijn portier er niet uitgooit is verboden. Iedereen die bedreigt krijgt de karma vanzelf terug. Dat weet Bouke ook wel. Dus kreeg het verhaal een verzonnen draai die het geheel legaal moest maken. Misselijkmakende politieke spelletjes. Zonder enig hard bewijs. Dit soort politiek is aan de orde van de dag in Nederland. Bouke’s moeder Jantje zal best trots zijn. In een interview lazen we dat hij nog ‘billenkoek‘ tegoed heeft van haar. Nou, mevrouw, als u toch bezig bent…. geef hem er dan ook een paar van De Molenbar en Willem.

© Robert Meijer