Ze willen er geen reet voor doen

Onlangs hoorde ik het fantastische nummer “The Wanderer”. Geschreven door Bono, gezongen door Johnny Cash. Ik luisterde naar de (naar mijn mening) mooiste uitvoering, die van U2 zelf. Bono zingt, The Edge (de gitarist ) op backing vocals. Ik heb een link bij gevoegd, kun je zelf luisteren. (https://youtu.be/MO8DtcW6yAc) In het derde couplet hoorde ik een zin die me aansprak. En me ogenblikkelijk aan de huidige motorwereld deed denken. “They all want the kingdom but they don’t want God in it”. Mijn vrije vertaling: ”Ze willen allemaal de hemel maar ze willen er niks voor doen.”

Nu ben ik geen gelovig mens. Maar die ene zin bleef hangen. “They all want the kingdom, but they dont want God in it”  Het deed me denken aan de huidige motorwereld. Waarin elke knuppel met een motor een stoer uitziend motorclubje kan beginnen. Niks mis mee, laat ieder lekker doen wat hij wil.

Maar wat mij dan tegen staat is dat heel veel (en beslist niet allemaal) clubnamen en -colours kiezen die rechtsreeks gejat lijken van de Old School motorclubs. Clubs waar je nog Old School moest ‘werken’ om je colours te verdienen. Waar je ze niet zomaar cadeau kreeg en waar je niet je colors via Internet kon bestellen bij een aftands naai ateliertje in Pakistan of zo. Prospecten en hangaround was voor jezelf. Om te zien of je het naar je zin had in die club. En voor de club om te zien of je tussen die mannen paste. Want FOREVER WAS NOG FOREVER. Er was vroegâh een raad van 8. Met afgevaardigden van de in die tijd acht grootste motorclubs. Die raad bestond om eventuele problemen op te lossen die onderling zouden kunnen ontstaan. De raad was voor onderling overleg. Dat feesten en ritten niet tegelijk op dezelfde dag werden gehouden. Dat niemand met de naam van de clubs kon pronken en geen lid zijn. Er werden onder meer bad standings doorgegeven, zodat iemand met bad standing bij de ene club niet een dag later grijnslachend bij de volgende club binnen kon lopen. (In deze tijd gebeurt dat zonder enige schaamte toch.) In die tijd, als je al het lef had om als je een BS had, te praten met een andere club kreeg je een paar oorvijgen en de welgemeende boodschap dat bad standing, dan ook bad standing is. In de hele motorwereld. Nog even dan de uitleg van BS.

Bad standing was en is niets anders dan royement op staande voet. Ontslag om dringende redenen. Niks bijzonders, zoiets kom je overal tegen. Als iemand steelt moet hij het gestolene terugbetalen. Als hij iets stukmaakt moet hij reparatie of vervanging betalen. Dat moet bij een motorclub maar ook als je politie agent of gemeenteraadslid bent. En je gaat eruit zonder getuigschrift.

In de wet zijn overigens een aantal voorbeelden van mogelijke dringende redenen genoemd:

• Diefstal, verduistering, bedrog of fraude;
• Ongewenste intimiteiten of intimidatie;
• Dronkenschap of drugsgebruik, maar pas op dat het geen verslaving is;
• Mishandeling of ernstige bedreiging;
• Ernstige leugens of bedrog;

Allemaal redenen om iemand “bad standing” te geven. Geen verdienmodel, geen afpersing maar gewoon het verwijderen/royeren van iemand die niet meer in de groep kan om ‘dringende redenen’ zoals de wetgever zelf beschrijft.

Vaak stijgt de leiding van zo’n pop up achterkamer clubje de ‘macht’ naar het hoofd. Volgehangen met patches waarop de meest bijzondere titels staan denken ze herkenbaar te zijn als leider van een groepje ‘stoere motorrijdende booskijkers.’ En dat ze respect hebben gekregen op het moment dat ze hun zelfgemaakte titels op hun vesje naaiden. Originele sons of fried air.  De patches maken de man denken ze. Ze willen de mannen zijn waarvoor ze vroeger een stapje opzij gingen. Waar ze zacht en vol respect over spraken. Maar ze willen niet het werk doen dat die mannen deden en samenbracht tot een hechte stevige vriendengroep. Ze stelen het met bloed, zweet en (soms) tranen en het zuurverdiende respect dat old school bikerclubs tot hechte MC’s maakte. Ze nemen de namen en colors van bestaande clubs, kleden zich op dezelfde wijze als old school (club)leden en gaan de weg op met ”booskijken en lawaaimaken”. Intimideren automobilisten en oude dametjes, zuipen en vechten als hersenlozen. Wheelies makend, scheurend over vluchtstrook en witte lijnen tussen files door voelen ze zich wat ze niet zijn.

Ze willen de hemel. Maar ze willen er geen donder voor doen.

Geniet zonder limiet.
Vandaag kan je laatste dag zijn.

Robert Hageman.

Bikeroorlog? Waar dan?

Waarom nemen de wouten onze colors in? Zelfs die van clubs die de colors wel mogen dragen. Daar zijn we dieper in gedoken.We vonden dit….
De eerdere rechtszaken tegen de NVP/Centrumpartij (1998), Vereniging van Enschedese Cannabisconsumenten (VEC) in 2001 en in 2012 de Pedoclub Martijn. Maar ook de zaken tegen Hells Angels MC,(2018),  Satudarah MC, (2018) en ook de uitspraak in de zaak in 2017 tegen Bandidos MC (de staat is in  cassatie tegen de uitspraak gegaan) hebben een precedent geschapen. Door bizarre uitspraken, die dwars staan op het Europees recht, zijn een paar clubs dus verboden. En in de wet staat dat wanneer een groep verboden is, dit bij elke groep die soortgelijk is of soortgelijk lijkt dat verbod ook van toepassing gehouden kan worden. (Precedent)

Zo’n precedent komt helder naar voren in onder meer de tijd van het verbod op de pedo vereniging Martijn. Die werd verboden en daarmee tegelijk elke club of vereniging die soort gelijke (pedo) doelen heeft/had. Toen, tegen pedo’s, was dat een idee dat maatschappelijk breed geaccepteerd en gewaardeerd werd. Nu, bij motorclubs, word die zelfde  status quo gehandhaafd. Ondersteund waar nodig door een APV of een lokaal aangepaste verordening. Justitie en/of Burgemeesters stellen dat de openbare orde in gevaar als er een verboden club (gebouw) zichtbaar is. Of als de colours/logo’s van een motorclub zichtbaar zijn.

Het is vergelijkbaar met (maar niet hetzelfde als) een hakenkruis. Dat mag niet omdat de openbare orde in gevaar komt als ergens een hakenkruis staat. Op dezelfde manier misbruiken ze onze club logo’s.  Ze stellen dat mensen bang zijn en dat niet durven te vertellen. Omdat ze dus bang zijn.  Een angst die door de staat zelf gekweekt is. Want wanneer begint die lang misbruikte bikeroorlog nu? En waar blijft die door justitie en media verzonnen veldslag van motorclubs onderling waardoor feesten en treffens en dergelijke dagen nu steeds verboden worden?

Daarnaast zijn ze bij justitie erg benieuwd naar de argumenten die advocaten gebruiken om colours en andere zaken waar een club logo op staat en die in beslag genomen zijn terug te krijgen. Ze willen die best terug geven. Ze zijn alleen geïnteresseerd in de argumenten die gebruikt worden om ze terug te krijgen. Die argumenten worden verzameld en gebruikt om later de wet tegen clubs en colours waterdicht te krijgen. Ze bewegen zich dus bewust steeds net over de rand van de wet. En gaan dan zitten kijken hoe wijzelf de argumenten aanleveren (via onze advocaten) die de wet tegen onze clubs compleet maakt.

Er word bij onze bewegingen  gebruik gemaakt van verzamelde gegevens  (we worden geprofileerd) om slimme algoritmes te maken die kunnen voorspellen wat we doen, gaan doen, wie we zijn, waar we zijn en wat we doen op de plek waar we zijn.  Dit is in een heel ver gevorderd stadium inmiddels.

Er zit een groter plan achter. Het gaat niet eens zozeer om de clubs omdat die maar een klein deel van de mensen zijn die ze op de korrel hebben. Het lijkt te gaan om een op grote schaal aangepaste maatschappelijke verandering. Waarbij gebruik gemaakt wordt van angst zaaien op elke manier die bedacht kan worden. Denk aan voetbal rellen, Covid, Builenpest (in china opgedoken). De staat creëert maatschappelijke onrust. Zoals met boeren, zorgmedewerkers en motorrijders. Maar ook creeren ze aantasting van inkomens door sluitingen wegens corona, financiële onzekerheid, en daardoor grootschalige inzet van rellen en straatgevechten. Die het algemene gevoel van onveiligheid voeden. Er word gebruik gemaakt van staats terrorisme, de kunstmatig opgewekte angst voor moslims en andere religies. De media schrijft over kampers, zwarte piet, caloh wagoh, bedreigde burgemeesters, ontevreden bevolkings groepen, vluchtelingen, bedreigde journalisten, handgranaten en kogels bij ondernemers. En er is nog veel meer dat bijdraagt aan een algeheel gevoel van onveiligheid van de mensen. (motorlawaai op dijken duikt ineens op bijvoorbeeld) Waarbij in deze tijd  motorrijders (en vooral clubleden) makkelijk zichtbaar (en hoorbaar)  zijn en zo eenvoudig naar voren geschoven kunnen worden als een zichtbaar gevaar voor de openbare veiligheid. Overigens zijn op het Malieveld ook mensen aangehouden die een t-shirt droegen met woorden als viruswaanzin en “covid leugen” en dergelijke erop. De staat wil bepalen wat voor kleding je wel en niet mag dragen.

De uitspraak van het niet uitvoerbaar bij voorraad zijn van het vonnis tegen No Surrender MC kan dus door justitie naast zich neergelegd worden.

Met de uitspraken tegen Hells Angels MC,  Satudarah MC,  Bandidos MC (Bandidos NEDERLAND is verboden) op zak kunnen ze dus de colours van alle “verdachte” clubs verbieden en alles waar clubgerelateerde dingen op zichtbaar zijn beslag nemen.  Dus niet alleen een vest of tshirts maar ook een motor, waar een mooie specialpaint van een club op is gemaakt tot zelfs een motor met een clubsticker er op. Niet uitvoerbaar bij voorraad staat dus erg leuk op een vonnis maar is eigenlijk een soort zoethoudertje om mee te experimenteren.

Tips voor actie groepen….

Uitvinden wat we nu willen als club(s) met deze wetten en wat de staat uiteindelijk wil bereiken.
Hoe krijgen we onze feesten terug?
We willen weer gewoon kunnen rijden. (ja, ook op dijken)
Stop de demonisering van motorrijders
Onze trots op de club waar we lid van zijn moeten we door het dragen van colours kunnen tonen. We kiezen zelf onze vrienden en verzamelen onze trots op ons motorvest.
(Nee het is geen hesje, het is een VEST)

Links over plaatsen waar colors verboden zijn. (Dit zijn er maar een paar, verboden zijn overal in het hele land…)
Olst Wijhe – Haarlem – Heerhugowaard –  Zaanstad –  Bergen op Zoom – Tilburg – Waadhoeke (Fr) – Hellendoorn – Oldebroek (Zonder stemming aangenomen) – Midden Groningen – Oost Brabant – Sittard-Geleen – Hillegom    en HIER nog een lijvig rapport over de bestrijding van motorclubs en de verbetering van de demonisering van die clubs

Geniet van de dag. Blijf veilig!
Robert Hageman

Bikerbitch? Opsluiten?

Dusss… Je bent een vrouw. Je hele leven getrouwd. Kinderen gehad, carrière gehad. Mooi leven geleid. Nooit een bekeuring zelfs maar opgelopen. Sociaal betrokken bij je omgeving geweest, leuke vrienden en collega’s. Een model leven. Dan overlijd je man onverwacht. Hij krijgt een ongeluk en komt niet meer thuis. Na een stevige rouwperiode pak je jezelf weer op, zoals je je hele leven al gedaan hebt. Daar zit je dan. Je zoons volwassen, “de deur uit”. En je wilt niet wegdrogen achter de vitrage. Je oudste zoon rijdt naar zijn werk op de motor. Hij woont en werkt in dezelfde stad en op de motor gaat het sneller en makkelijker. Op een dag vraagt hij of je mee wilt naar het ziekenhuis, je kleinkind gaat geboren worden. Maar zijn auto is kapot dus je moet op de motor. 59 jaar en nooit op een motor gezeten. Maar, de geboorte wil je niet missen, je zoon heeft een helm meegenomen en je stapt achterop. Stevig houd je je zoon vast, die rustig en zeker door het verkeer naar het ziekenhuis rijdt. Die nacht word je kleindochter geboren. Een prachtmeisje, 8700 gram. Estrella hebben ze haar genoemd. Vroeg in de ochtend brengt je zoon je naar huis, achterop de motor. De nacht voelt anders aan. Na die ziekenhuis lucht voel je frisse lucht in je gezicht waaien. Je kunt de sterren zien. Dat is lang geleden dat je op deze tijd buiten was. En nog wel achterop de motor.

Na een half uurtje kom je thuis, neemt afscheid van je zoon en je pakt een stoel in de woonkamer. Die geboorte, dat was me wat zeg. En daarna die sterren. Je was zo één met de wereld voor een kort moment. Zouden ze er nog zijn, die sterren. Vanaf je veilige balkon kijk je omhoog naar een hemel vol met sterren. Je pakt je stoel en tot de zon opkomt blijf je genieten van de ochtendwind en de geluiden van een stad die wakker wordt. Zo’n motor… dan kom je nog eens ergens. Maar, eerst naar bed. De hele nacht wakker, een kleindochter… eerst uitrusten.

’s-Middags word je wakker van de telefoon. Je zoon aan de lijn. Alles is prima thuis en met de kleine gaat het geweldig. Haast automatisch loop je naar de keuken, zet de senseo aan, pakt een kopje uit de kast en drukt op de koffie knop. Snorrend loopt je kopje vol met koffie. Je loopt naar de deur, waar de krant op de mat ligt. Je zet je koffie op de keukentafel en slaat de krant open. Al lezend denk je nog eens terug aan de avond ervoor. Dat kleine leven, die rit op de motor, het was bijzonder. Zo’n motor zou best handig zijn. Je bent dan niet meer afhankelijk en je kunt rijden en stoppen wanneer je wilt. Onder de rubriek Motorrijlessen vind je een rijschool in je buurt. Je belt, maakt een afspraak en twee dagen later zit je alleen op een motor voor je eerste motorrijles. Je geniet van elk uur, na een paar maanden doe je examen. Je slaagt. Een paar straten verderop zit een motorwinkel waar je je eerste motor koopt. 59 jaar ben je. En daar ga je.

In de winkel nog een goede helm en een mooie stevige motorjas gekocht en laarzen en een broek met reflecterende strepen. Dan ben je beter zichtbaar. Je eerste motorrit alleen is onvergetelijk. Dat gevoel van vrijheid, die motor zelf, de wind in je gezicht. De motor word je vervoermiddel. Je zoon is trots op je. Zijn moeder haalt nog even haar rijbewijs op haar 59e. Soms ga je samen met hem rijden, soms alleen. Gewoon zomaar. Rijden. Voor het plezier van het rijden. Omdat het kan. Onderweg heb je meer motorrijders ontmoet. Allemaal aardige mensen. Een stel was lid van een motorclub bij je in de stad. Een gezellige tourclub. Ze vroegen of je eens wilde komen kijken. Ze reden vaak in groepjes in het weekend. Even er tussenuit, even weg uit de sleur. Uitwaaien. Je gaat eens kijken en je ontmoet een heleboel aardige mensen die net als jij, motor rijden. Je wordt lid. Van een motor tourclub. Nu ben je ineens geen vrouw meer!

Je bent een bikerbitch. Je bent lid van een criminele organisatie volgens de minister. Die stelt dat alle motorclubs crimineel zijn. En jij als lid, bent dat dus ook. Je zit op een motor, draagt voor je bescherming een leren jas en broek en dus… zal Mc Donald je niet meer bedienen als je aan de drive-tru staat op je motor. Zullen moeders kun kinderen opzij trekken als jij eraan komt. Automobilisten zullen je zien als een gevaar, als een risico. Als je met je club gaat tanken gaan direct alle beveiligingcamera’s je richting uit. Vanzelfsprekend, aldus de minister en zijn onderdanen, handel je in drugs, wapens en andere illegale zaken. Je hebt kans, omdat je motorrijder bent, dat je doorgelicht word. Als je met je vrienden en vriendinnen op een terrasje gaat zitten zul je zien dat het om je heen erg snel leeg word. Je bent een gevaar voor de samenleving. Omdat er 60 onderzoeken lopen naar mensen die ook motor rijden dit jaar. Van de 600 000 die net als jij ook motor rijden. Als iemand lid is van het KWF of van WNF, VVD, PVV, ANWB, ABP enz.. zal als iemand de fout ingaat door de media nooit zijn lidmaatschap van zo’n organisatie genoemd worden. Maar jij bent doordat je op een motor rijdt bij voorbaat al verdacht. En nu je nog lid van een club bent geworden…..

Zo zit het in deze tijd in elkaar. Motorevenementen die jarenlang geweldige feesten waren worden afgelast of krijgen helemaal geen vergunning omdat het motorevenementen zijn. Maar de golf/audi/bmw club kan gerust 4 treffens per jaar opzetten op vliegveld Valkenburg. Dat zijn automobilisten, die zijn oke. Dansfeesten met tienduizenden bezoekers die drugs gebruiken tot ze er letterlijk bij omvallen zijn geen gevaarlijke evenementen. Feesten waarop kinderen zich letterlijk in coma zuipen, moet kunnen. Maar zit je met je kont op een motor…. Je bent een levensgevaarlijk persoon. Door die motor.
Deze vrouw bestaat echt.

Het verhaal is gemaakt omdat met motorrijders gebeurt wat er met vele groepen gebeurde. Bikerapartheid is een feit. Onze voorgangers? Werden gediscrimineerd om wat ze geloofden (joden), wat ze aten (vegetariërs), hoe ze zich kleedden(hippies, langharig werkschuw tuig werden ze genoemd), wat hun seksuele geaardheid was (homo’s) of hoe ze wilden wonen (zigeuners, reizigers). En Moslims, gewone mensen met een religie. Honderden miljoenen mensen. Beoordeeld en veroordeeld door de daden van enkelingen. Zo weet ik er nog wel een stuk of wat. Nu de motorrijders dus. Omdat ze op een motor rijden zijn ze direct verdacht. Idioten regeren dit land. Mark Rutte, onze premier zei gerust dat als je op hem stemt, je in 2014 1000 euro van hem zou krijgen. Als je werkt tenminste. Discriminatie van zieken, ouderen en werkelozen en een partij gebakken stink lucht uit die man zijn mond. Als je niks doet word je niet gehoord. En er is 1 ding dat motoren goed kunnen. Lawaai maken. We moeten ons laten horen. Maar wij zijn geen organisatoren. Wij kunnen aardig schrijven. Maar er zijn toch ergens wel mensen te vinden die een massaal protest tegen de discriminatie van motorrijders kunnen organiseren? Mocht je het eens zijn met het voorgaande, “like”deze blog dan en twitter erover of plaats hem door op Facebook of google+. De knoppen staan hieronder. Aanklikken en wie weet verspreid dit verhaal zich en motiveert het de juiste mensen om iets te ondernemen. Dan blijven wij het opnemen voor de Dutchbikers!
(Oh en met Estrella gaat het prima, ze is pas twee geworden!)

Robert Hageman.
P.S.
We kunnen vragen blijven stellen. We kunnen verongelijkt blijven over alle shit die over clubs geschreven wordt. We kunnen oeverloos boos blijven over de onterechtheid waarmee MC’s worden afgeserveerd als criminele bendes. De media en de mediageile trekpoppetjes van het O.M. blijven elkaars rug krabben. Motorclubs zijn in een positie gemanoeuvreerd dat wanneer ze protesteren, ze gelijk een cordon staatsbetaalde opgefokte gewapende vechtjassen op zich afgestuurd krijgen. Een stevig protest zou het O.M. en uiteraard de media geweldig uitkomen. Het word dan uitgelegd als :”zie je wel, we hebben het altijd gezegd, ze stellen zich buiten de wet. Outlaws dus. En gevaarlijk!” Er is geen journalistiek meer. Er zijn ruggegraatloze ‘kopieer en plak’ mannetjes die klakkeloos kopiëren en snel overnemen wat geschreven is door collega’s. Hoeven ze zelf niet te denken, voor zover een journalist nog kàn denken. Sufgestompt als ze zijn door deadlines en de druk om spektakel te publiceren. Want dat verkoopt beter dan onschuld.

Motorclub/MC, hoe zit dat nou?

Rangen binnen een MC. Eerst, weet dat motorclubs (MC’s) uit meerdere afdelingen (chapters) bestaan. Deze chapters zijn verspreid over verschillende steden en over verschillende landen. Het eerste chapter, opgericht door een MC wordt ook wel het ‘mother chapter’ genoemd.

Hoewel niet elke motorclub precies hetzelfde is opgebouwd, is er toch een algemene hiërarchie terug te vinden. Hieronder vind je de meest voorkomende rangen binnen een chapter, met daarbij een kleine uitleg. Dit is algemene informatie. Geen wetgeving. Uiteraard is ieder vrij een club te leiden zoals hij wil.

Kader
Dit is de hoogste instantie binnen een MC chapter. Het kader wordt geleid door de President van het chapter en aangevuld met de Vice President, Sergeant-at-Arms, Secretary, Treasurer, Road Captain. (In die volgorde) Binnen het kader worden de belangrijkste zaken die voor het MC chapter belangrijk zijn besproken. En wordt er vervolgens over het voorstel/de beslissing gestemd. Er is minimaal een 2/3 meerderheid nodig voor een voorstel of beslissing wordt goedgekeurd. Zaken die het chapter, haar houding ten opzichte van de andere chapters en clubs en de buitenwereld betreffen worden in het kader binnen gebracht via de secretaris.

President
Zoals hierboven reeds vermeld is de president de voorzitter/leider van het kader van een chapter. Naast het voorzitterschap binnen het kader, gaat de President ook over alle relaties tussen de chapters onderling, relaties met andere clubs en buitenstaanders. De President is niet degene die solitair alle beslissingen neemt. Het dagelijks bestuur is zijn verantwoordelijkheid. Bij chapter vergaderingen heeft de president twee stemmen.

Vice President
Zoals de naam al doet vermoeden, is de vice president de tweede in lijn binnen de organisatie van een motorclub. Hij is de tussenpersoon tussen de president enerzijds en de leden en prospects van de club anderzijds. Alle vragen en/of opmerkingen die de club betreffen en die niet specifiek betrekking hebben op de taken van de andere officieren moeten aan hem worden meegedeeld. Hij is verantwoordelijk voor het onderhoud van het pand en de bar indeling en beheer. In afwezigheid van de president, zal de vice president alle verantwoordelijkheden en taken van deze persoon op zich nemen.

Sergeant at Arms
De sergeant-at-arms binnen een motorclub is de persoon die ervoor zorgt dat de regels bepaald door het kader op een vlotte manier gekend zijn en worden nageleefd. Hij zorgt voor orde en discipline binnen de organisatie. Daarnaast is ook de bescherming en veiligheid van de leden en prospects van de club zijn verantwoordelijkheid. Wanneer hij op de hoogte wordt gesteld van onregelmatigheden binnen of naar de club en haar leden toe, dan is het zijn taak om dit onmiddellijk aan het kader te melden. Als een lid van de motorclub zijn patches om welke reden dan ook moet afstaan, dan is het de sergeant-at-arms die deze in bewaring neemt.

Secretary
De secretaris van een chapter van een motorclub is onder meer verantwoordelijk voor het maken en bijhouden van de algemene administratie van de club. Daarnaast het ontwikkelen, aanpassen en controleren van de specifieke wetten/regels die binnen de club van toepassing zijn. En zoals het een secretaris beaamt, notulen maken tijdens vergaderingen van het Kader. Hij heeft ook de verantwoordelijkheid om leden op de hoogte te stellen van geplande vergaderingen en eventuele stemmingen. De secretaris ontvangt ideeën en andere zaken die de club betreffen van de leden en eventuele andere partijen en agendeert deze voor de kadermeetings

Treasurer
De treasurer (penningmeester) is de persoon die zich bezig houdt met de financiën van de club. Het nauwkeurig bijhouden van alle inkomsten en uitgaven van de club is zijn voornaamste taak. De treasurer is persoonlijk verantwoordelijk voor een juiste administratie. Op regelmatige basis is de treasurer verplicht de financiële status van de club toe te lichten tijdens een vergadering, zodat alle leden hiervan op de hoogte zijn. Tijdens de jaarvergadering van het kader moet de Treasurer een handgeschreven jaarverslag kunnen overleggen.

Road Captain
Deze persoon is onder meer verantwoordelijk voor het plannen en organiseren van motortochten voor de club. Tijdens deze tochten zal de road captain fungeren als een officier van de club, en zal hij enkel verantwoordelijkheid moeten afleggen aan de president en vice president van de chapter. Als geen van hen aanwezig is bij een rit, dan zal hij het chapter leiden. In andere gevallen rijdt hij links voor het chapter/de groep, naast de president of vice president. De road captain werkt soms samen met de secretaris van de club bij het plannen van de tochten.

Full Patch Member
Na een periode die zes maanden tot zelfs een jaar of meer kan duren, kan een prospect die zich voldoende heeft bewezen en zich loyaal en bereidwillig heeft opgesteld tegenover de club en ook de regels respectvol heeft opgevolgd, tot een volwaardig lid (Full Member) worden benoemd. Dit gebeurt door een stemming waarbij alle ‘patchmembers’ aanwezig zijn. Wanneer een prospect bij de stemming met een 2/3 meerderheid geschikt wordt bevonden, dan heeft hij eindelijk het recht om na zijn ‘ontgroening’ de patch van de motorclub op de achterkant van zijn ‘cut’ (leren jack) te bevestigen.

Als full patch member is het ook toegelaten (lees: verplicht) om de periodieke clubmeetings bij te wonen. Hierin worden verschillende belangrijke zaken die voor de club van belang zijn besproken en als het nodig is wordt hier ook een stemming over gehouden.

Prospect
De prospect of aspirant is de laagste rang binnen een motorclub. Tot deze rang behoren personen die hebben besloten lid te willen worden, maar eerst nog een soort van proeffase moeten doorlopen, waarin hun loyaliteit alsook hun bereidwilligheid om alles voor de club over te hebben onder de loep worden genomen. Voor de prospect is het eenvoudig. Hij dient zijn mond gesloten te houden en wat er in de club gebeurt nooit met anderen daarbuiten te bespreken. Daarnaast moet hij ervoor zorgen dat hij 24/7 klaar staat om een broeder in nood bij te staan wanneer deze contact met hem opneemt. De prospectfase wordt tevens ook gekenmerkt door de verschillende tests die moeten worden ondergaan, Dit wordt gedaan om het karakter te testen.

Wanneer een prospect door een volwaardig lid werd voorgedragen en hij aldus met een 2/3 meerderheid van de stemmen wordt toegelaten zal het lid dat hem heeft voorgedragen veelal zijn ‘sponsor’ worden. Dit houdt min of meer in dat hij de verantwoordelijke over, en het aanspreekpunt van de prospect in kwestie wordt.

Hangaround
De hangaround is de eerste fase in het toetredingsproces van een motorclub. De persoon in kwestie heeft nog geen blijk gegeven van echt te willen toetreden en hangt rond in het clubhuis om bekend te raken met de leden ervan. Het staat hem vrij om al dan niet het proces verder te zetten en een prospect te worden. De periode van hangaround kan tot zes maanden duren, maar bedraagt slechts één maand wanneer de persoon in kwestie door een lid van de club tot prospect is voorgedragen. Een hangaround begint als hangaround 2 en kan hangaround 1 worden als hij duidelijk heeft laten zien dat hij hart voor de club heeft.

Tip: “Vliegende insecten smaken het beste in het donker”
Robert Hageman.

Voetbal- of bikeroorlog?

Er is een leuke American day en we gaan op de motor erheen. We verheugen ons er al een jaar op. Want vorig jaar was het een superday!

Het gaat om de bikes, niet om het bloed.

Al 18 jaar eigenlijk is de American Sunday in Uithoorn een leuk gezellig evenement. Met Amerikaanse trucks, auto’s, motoren. Amerikaanse muziek, kraampjes, burgers, booze & babes. Als je daar een paar keer geweest bent kun je je alleen maar verheugen op het volgende Amerikaanse evenement. Nooit een probleem, geen geouwehoer. Maar lekker, met liefhebbers vanuit heel Nederland een beetje slenteren, kijken en bekeken worden en een happie hier, een bakkie daar. We gaan!

Wat? WAT? Afgelast? Afgelast voor wat? Op advies van een landelijk adviesorgaan die Gemeentes adviseren? Want er zou een bikeroorlog uit kunnen breken?  Er zijn geruchten van spanningen onderling? Die propaganda leugen horen we nu al jaren. Er zijn geen spanningen, er komt geen

Gewoon rustig motortreffen ergens in Nederland.

bikeroorlog er is geen reden anders dan de onderdrukking van een groep Nederlandse vrijheids liefhebbers om zo’n evenement te verbieden. Dus nu kunnen alle (stads)bestuurders veilig vanachter hun buro een evenement wat al jaaaaren gewoon probleemloos is,weigeren en zich verschuilen achter een ‘adviesorgaan’. (Overigens, een orgaan is toch een lichaamsdeel? Is dit dan een soort lul met één hersencel of zo? Sorry, we dwaalden even af….). Nog een nieuwtje. De politie heeft instructie gekregen dat ze vanaf heden alle motorrijders die in groepjes rijden moeten aanhouden en controleren. Club of geen club, je wordt vanaf heden irritant nauwkeurig gecontroleerd. Als je met een groep vrienden rijdt of met je familie, of je rijdt voor God, kinderen, zieke mensen of gewoon voor je plezier. Deze zomer gaan de wouten je plezier vergallen. En de reden voor die irritante plaag controles is…. Dat er een dreiging is, bevestigd door betrouwbare anonieme bronnen.(Kunnen anonieme bronnen betrouwbaar zijn?) Dat er een oorlog tussen motorclub leden op komst is. Jaja, die al 20 jaar geleden door de ambtenaren aangekondigde ‘moeder van alle biker oorlogen’. Hij is weer uit de stofhopen van ongeldige excuses getrokken, afgestoft en word gerestaureerd gebruikt om motorclubs af te zeiken. Irritant controleren en dan zeggen dat dit gedaan wordt omdat er een bikeroorlog dreigt. Ze nou eens eerlijk beste lezer. Heb jij ooit last gehad van motorrijders? Bedoel ik niet die wheelie makende testosteron bommetjes maar die chopper rijdende grote gasten met getaande koppen die rijden op Harley’s en andere choppers?

Geen oorlogsfoto maar een voetbal wedstrijd.

Voetbal = oorlog.

Dan gaan we voetballen! De Feijenoord-Excelsior wedstrijd in Rotterdam ligt ons nog vers in het geheugen! De Rotterdamse binnenstad gesloopt, rookbommen, gewapende geüniformeerde mannen tegen rellende burgers. Het lijkt wel oorlog! Knallen, vuur, gepantserde voertuigen, glasscherven en rennende mensen. De voetbal oorlog is een feit! Nu, dit weekend, bereid het land zich voor op wat een van de grootste veldslagen in Nederland na de 2^e wereldoorlog kan worden.  Een heuse voetbaloorlog is in voorbereiding. Of Ajax of Feijenoord wint. Wie wint, verliest eigenlijk. Miljoenen zijn al uitgegeven aan beveiliging. In Rotterdam, Amsterdam en zelfs langs de weg van Tilburg (waar Ajax speelt) naar Amsterdam is een leger van beveiligers klaargezet. Zo’n kampioens wedstrijd gaat om miljoenen euro’s aan inzet en schade. Honderden gewonden zullen er vallen, vaak zelfs doden. En dan heb je het dus over voetbal. Een spel, een sport. Een motorfeest word afgelast vanwege veiligheids risico’s. Maar voor een voetbalwedstrijd woord een gewapend leger klaargezet en spreken de adviseurs van de burgemeester over aanvaardbare risico’s.

De nachtmerrie van de burgemeesters? Een voetbalteam met spelers van de grote motorclubs in de eredivisie. Met fans op motoren! Overigens viel het ons op dat de grote belangrijke clubs allemaal rood/witte ‘colours’ dragen. Binnenkort een rood/wit voetbalshirt verbod? Omdat het intimiderend is? Of gaan we ons verstand terugvinden. En laten we ieder in zijn waarde.

Wie aan de rand van een afgrond staat moet geen stap voorwaarts maken!

Robert Hageman.

 

 

Respect? What the fuck?

Respect! Geef het om het te krijgen. Iedereen brult deze kreet tegenwoordig.  Allerlei mensen met of zonder rijbewijs beginnen een MC en het eerste wat ze roepen is Bro! Geef respect en krijg respect. Broederschap. Onvoorwaardelijk klaarstaan voor elkaar. What the fuck is dan dat respect? Je moet het eerst geven om het te krijgen. Zoiets van ik geef jou een joet en dan krijg ik van jou een joet terug? Kun je respect gewoon kopen? Is het zo simpel als een motor onder je reet, mooi jassie aan, paar dagen niet scheren, 1% logo en rugpatch via Alie Express. En hoppaaaaa… Respect? Instant Badass? Respect! Ken je Hyves nog? Daar hadden ze een knoppie voor respect. Je kon de dode kanarie van je invalide oma respecteren. Of het breiwerk van je tante, een kop kruidenthee of een geschilde komkommer. Zoek maar uit. Respect was daar voor alles. En op straat…. Je respecteert me niet, hoor je vaak genoeg. Of je zuipt je de pleuris in een kroeg en je gaat met de auto naar huis. En je komt schadevrij thuis. Je zet het op je facebook en….respect!! Het meest respectloze van deze tijd lijkt wanneer mensen je verwijderen van Facebook. Dan tonen ze daarmee in deze tijd geen respect. Of je laat de foto van een nieuwe motor zien, een verse doos appels of een zelf gebouwde schutting. En elke lezer zet dan respect onder je internet fotootje. Te pas en te onpas … respect!

Respect is gedevalueerd van een verdiende status tot een waardeloos overmatig gebruikt woord. Het is bijna een belediging om gerespecteerd te worden door sommige figuren. Mensen die bij je groep komen beginnen je direct broeder te noemen en gaan je “respect”, gevolgd door een “boks” geven. Op Facebook wel te verstaan. Respect. Het duurt soms een leven lang om het te verdienen.  Ja, verdienen! Want echt respect wordt verdiend. Doordat je een hele lange tijd met elkaar optrekt. Doordat je elkaar leert kennen, elkaar leert vertrouwen. Want vertrouwen komt niet doordat je hetzelfde jassie draagt en op dezelfde motor rijdt of in dezelfde straat woont. Nee, vertrouwen komt langs vele wegen, gedeelde ervaringen en avonturen langzaam, dag voor dag, bij je.  En vertrouwen wordt vanzelf respect. Geen facebook plaatje, foto met stoere kreet, of gekochte patch kan dat veranderen. Respect wordt v e r d i e n d !

Begin je een club, dan levert het hebben van een stoere naam, een paar stoer kijkende mensen en een motor je niet gelijk respect op. Ook plaatjes van zombies, skulls, magere Hein, botten of wapens leveren je geen respect op. Je zult eerder gezien worden als fuckin’ wannabe en niet serieus genomen worden. (Tenzij ‘serieus genomen worden’ een seksuele voorkeur van je is, wie weet heb je dan een mazzeltje) Je zult een lange tijd moeten rijden. Je zult moeten leven, ontmoeten, kennismaken, zuipen, eten, reizen, ruziemaken, knokken, betalen, vallen en blijven opstaan voordat je respect zult hebben.  Daden spreken. Woorden zijn op zijn best de aankondiging van daden. Uitgesproken door de juiste mensen worden die daden acties en begint het leven. Respect is goedkoop. Tenminste, het lijkt goedkoop. Het lijkt op ieder motor of scooterzadel te liggen wachten. Het is alsof je het cadeau krijgt bij een paar stoere plaatjes, een leren jassie of bij een foto van jezelf met een fles Jack in je handen. Of je vertelt gewoon dat je ieder zijn kk tanden uit zijn kk bek slaat als hij zijn kk kop niet houd. Dan probeer je het af te dwingen.  KK respect eigenlijk.

Respect is verdiend.

Waar het op neer komt is dat je hard zult moeten werken. Dat je echt zult moeten zijn. Een mens met een hart. Iemand die begrijpt hoe zijn wereld in elkaar zit. Geen enkel ‘vind ik leuk’ knoppie kan je echt respect opleveren. Ga de wereld in. Ga rijden. Leer kijken en luisteren. Maak kennis met het leven. Hou dat vol. Leer wat respect is. Want fantasieloos respect gebrul komt overal voor, niet alleen in de motorwereld. Als een loze schreeuw om aandacht voor mensen die nooit leerden leven. Respect is voor mensen die het verdiend hebben.

Investeer in je partner, je vrienden, je levensstijl. Wees eerlijk, oprecht en standvastig. Hou je aan je woord en je afspraken. Praat geen shit over anderen en neem geen shit van en over anderen.  Wees trots, onafscheidelijk en trouw. En pak schaamteloos alles wat je eerlijk toekomt. Leef! Misschien, heel misschien verdien je dan respect. En hoef je niet meer van die domme respect plaatjes op je Facebook te zetten en zo te proberen een keyboard badass te zijn.

Respect is onbetaalbaar. Maar nooit onmogelijk.

 

 

 

Robert Hageman