Iedereen wil sterker dan de reus zijn. Want… als je de reus kunt omgooien, dan ben je sterker. Denk je…. Mijn grootvader,een zeeman, leerde me al vroeg dat er altijd mensen zullen zijn die denken 
dat ze beter zijn dan jij. Het spreekwoord “hoge bomen vangen veel wind” ken je vast wel. Heel vaak denkt iemand die dan zo’n hoge boom omhakt dat hij beter, sterker, intelligenter is. Maar in feite ben je niks anders dan een gewone houthakker die dus net een bijl kan vasthouden. “De reus omgooien” (figuurlijk) is ook zoiets. Ook al sla, schiet of steek je hem van achteren neer, je bent toch diegene die hem heeft omgegooid. Dus ben je beter. Denk je…. Maar eigenlijk ben je gewoon een lafbek die alleen van achterlangs durfde te komen. Een 
wannabee reus, een lege huls. Ze zitten overal. Vaak op social media, waar dit soort lafaards zich kunnen verschuilen achter allerlei identiteiten. En ze stoer van achter hun toetsenborden van alles denken te kunnen zeggen. Ze bedreigen, schelden, manipuleren en netwerken net zolang tot ze “de reus” hebben omgegooid.
Zo komen we ook steeds meer motorrijdende groepen tegen die driedelige rug patches dragen. Er duiken op de meest vreemde vesten MC functiepatches op. Founder, first one, first five, sgt at arms (van een clubje met twee leden) president (van hetzelfde clubje) original en ga zo maar door.
We hebben er nooit een geheim van gemaakt, onze redactie bestaat uit Bikers. Er zijn MC leden bij. (ja, het zijn net mensen, die Dutchbikers) Die MC leden hebben veel moeite moeten doen om full member te kunnen worden van hun club. Ze hebben veel geïnvesteerd. In tijd, moeite, werk, geld. Ze zijn hangaround geweest, hebben in die periode van hangaround de club en de mensen leren kennen. En de leden hebben de hangaround leren kennen. Zo wordt van twee kanten naar je inzet gekeken. Of jij bij die club wilt en of de club jou erbij wil. Later word zoiets serieuzer als een hangaround een prospect wordt. Je krijgt je MC patch en meestal de onderkant van je driedelige rugpatch. Je bent dan door de club en de leden geaccepteerd en je “proeftijd” (we gebruiken dit woord als voorbeeld) gaat nog een tijd door. Er wordt meer inzet gevraagd van je. Meer verantwoordelijkheid gegeven. Je werkt harder, doet clubtaken waar nodig. Je sjouwt en bouwt, tilt, verft, je helpt binnen de club. En gedurende dat proces leer je jezelf om met juist die club en met juist die mensen te leven. Voor de rest van je leven normaal gesproken. En dan komt de dag dat je “Full Member” wordt. Je mag het clublogo èn de naam van je club op je rug dragen. Dat heb je verdiend. Je bent thuis. Jouw club en je broeders geven je het vertrouwen om het clublogo op je rug te dragen. Dat bescherm je. Dat draag je waar je maar kunt, het laat zien waar jij trots op bent. Waar jij hard voor gewerkt hebt.
De driedelige rug patch met de bijbehorende MC patch is sinds het ontstaan van de motorclubs in Nederland exclusief geweest. Hij moest verdiend worden. Alleen leden van een MC droegen de letters MC. In Nederland beschermde de raad, samengesteld uit leidinggevende mensen van de MC ’s in Nederland de driedelige rugpatch en de letters MC. Je kon het niet zomaar effe op je rug plakken. Deed je dat wel dan had je een probleem. Ook functiepatches en namen werden exclusief door MC ‘s en door clubs die direct gelieerd aan MC ‘s waren gedragen. Deed je het toch, dan kon je op minimaal een stevig gesprek met een MC rekenen. Het is net zoiets als een groene baret. Die kun je op je hoofd zetten maar het maakt dan geen commando van je. Je bent dan gewoon een vent met een groene baret op je kop. Niks meer dan dat.
Die bikercode is aan het devalueren. Iedere groep die motor rijdt koopt in deze tijd een driedelige rugpatch en plakt 
respectloos ook nog eens de MC letters op hun rug. Betaal je contributie en hoppaaa, je bent zomaar ineens net zo als de MC ‘s. Je krijgt zomaar ineens het respect waar tientallen jaren mannen keihard voor gewerkt hebben. Want het publiek ziet het verschil niet. Geef respect, dan krijg je respect is door veel mensen persoonlijk aangepast tot koop respectloos een driedelige rugpatch en lijk op een biker.
Plak wat je wil op je vestje aan titels, maakt niets uit. We zagen onlangs zelfs iemand met een nagemaakte Filthy Few frontpatch lopen pronken. (Google maar eens op die naam)
Sinds respect door Hyves onder een knoppie werd gezet, denkt iedereen dat je respect kunt krijgen door een druk op de knop. Elke zielige respectloze eikel die zijn contributie betaalt en op een motor rijdt noemt je ineens Bro. Omdat je ook op een motor rijdt. En vrouwen zijn ineens “Sis”. Zomaar, zonder enig respect. Omdat ze je denken te kennen of op een motor zitten. (Ik ken er drie die ik “sis”noem. Dat blijft zo.)
Het respect is aan het verdwijnen. Praten doen we via whatsapp, als je van een facebook wordt verwijdert vergaat de wereld en geldt dat als een zware belediging en respect heet tegenwoordig “vind ik leuk”. Het wordt te pas en te onpas gebruikt. Als een biker een foto van zichzelf op een sociaal medium zet, zetten tientallen, soms honderden loze figuren er “respect” onder. Respect voor wat? Voor die foto? Voor het plaatsen van die foto? Respect voor de persoon op de foto toon je altijd face to face.
Respect verdient een mens. Dat zit niet onder een virtueel knoppie. Je moet iemand zijn die met daden, zijn wezen, zijn karakter en zijn gevoel respect heeft gegeven aan anderen. Je helpt. Je bent eerlijk, je roddelt niet, steelt niet. Je laat niet over je lopen, je zegt wat je doet en daarna doe je wat je gezegd hebt.
De driedelige bikers rugpatch is gemeengoed geworden. Iedereen wil ineens zo stoer als Jax zijn omdat ze op TV de serie “Sons of Anarchy” hebben gevolgd of zo. Bedenk wel dat je met je gekochte patch voor gek loopt. Je bent niet wie je denkt te zijn. Je colours zijn niet verdiend maar je kreeg ze cadeau bij een pakkie boter. Als idioten denken dat de echte wereld op TV te zien is. Als mensen denken dat ze echte mannen worden door een driedelige biker rugpatch te kopen in de winkel en die op hun vessie te naaien. En dat ze dan alleen nog een motor onder hun kont moeten schuiven om zich Biker te kunnen noemen. Laten we het netjes houden, dan hebben die mensen het verkeerd.
Ter verduidelijking, iedereen moet zelf weten wat hij/zij op zijn/haar rug/borst naait. Wees in elk geval dan niet verbaasd als je ter verantwoording geroepen wordt door iemand die keihard gewerkt heeft voor zijn cut/colours.
Wat denk jij? En hou het netjes.
Dutch Bikers 